Endometrioza jest chorobą, która dotyka jedynie kobiety. Obecnie szacuje się, że choruje na nią prawie 10% kobiet w wieku rozrodczym.
Przypuszcza się też, że z powodu tej choroby cierpi bardzo wiele kobiet, lecz nie u wszystkich została ona zdiagnozowana. Oczywiście możliwy jest również bezobjawowy przebieg tej choroby.
Endometrioza polega na rozrastaniu się komórek endometrium poza jamą macicy. Zmiany endometrialne z każdym cyklem powiększają się jak również mogą powstawać w innych miejscach, powodując coraz bardziej nasilające się objawy choroby.
Najczęściej ogniska endometriozy pojawiają się w narządzie rodnym kobiety, szczególnie na jajnikach, jajowodach i pochwie szyjki macicy. Fragmenty endometrium mogą także występować w bardzo odległych narządach jak serce, czy płuca.Do objaw endometriozy należy przewlekły ból w obrębie miednicy małej, bolesne miesiączkowanie i ból podczas stosunku płciowego.
Do innych objawów należą: zmęczenie, bolesne oddawanie stolca podczas miesiączki i ból w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Nasilenie dolegliwości bólowych i innych objawów nie koreluje z wielkością i liczbą zmian endometriotycznych.
U kobiet z bolesnym miesiączkowaniem częstość występowania endometriozy waha się między 40, a 60%; a u kobiet skarżących się na ból w obrębie miednicy mniejszej częstość występowania endometriozy może sięgać 75%. Do tego z endometriozą często też wiąże się problem z płodnością. Zwiększone ryzyko rozwoju endometriozy występuje u kobiet, których matka lub siostra cierpi na tę chorobę.
Ostateczne potwierdzenie endometriozy następuje po użyciu metody laparoskopowej lub w czasie laparotomii z biopsją. Lekarz może postawić diagnozę endometriozy także na podstawie wywiadu i badania ginekologicznego z wykorzystaniem USG lub rezonansu magnetycznego.
